جمعه , شهریور ۲۱ ۱۴۰۴
خبر فوری

بازداشت «رضا شهلی‌بر» دادخواه بلوچ توسط مامورین لباس شخصی در سراوان/ بی‌خبری مطلق از سرنوشت او

به‌ گزارش حال ‌وش/ بامداد روز سه شنبه ۱۸شهریورماه ۱۴۰۴، «رضا شهلی‌بر» دادخواه بلوچ ساکن ایرانشهر و از بستگان «یوسف شهلی‌بر» کودک پنج‌ساله‌ای که در جریان تیراندازی مستقیم نیروهای یگان تکاوری در ایرانشهر در اسفندماه ۱۴۰۳ جان باخت، در مسیر سراوان و حوالی پلیس‌راه «هوشک» توسط نیروهای لباس‌شخصی بازداشت شد. از سرنوشت او تا لحظه تنظیم این گزارش هیچ اطلاعی در دسترس نیست.

خانواده این شهروند به حال‌ وش گفته‌اند؛«که حوالی ساعت ۲ بامداد سه‌شنبه، رضا تماسی کوتاه با منزل برقرار کرده و با صدایی آشفته اعلام کرده است: «مامورین لباس‌شخصی من را بازداشت کردند، به مادرم اطلاع دهید.» به گفته نزدیکان، در همین زمان صدای فریاد نیروهای امنیتی از پشت خط شنیده شده که به او دستور می‌دادند: «پیاده شو از ماشین.» رضا در پاسخ گفته بود: «اجازه بدهید به خانواده‌ام خبر بدهم» و بلافاصله تماس قطع و تلفن همراه او خاموش شده است.

به گفته بستگان وی، رضا قصد داشت برای دیدار خویشاوندانش به سمت شهرستان سوران حرکت کند، اما در همان مسیر در پلیس راه هوشک توسط نیروهای لباس شخصی متوقف و بازداشت شد.

رضا شهلی‌بر در یک‌ سال گذشته بارها به دلیل پیگیری خون برادرزاده‌اش «یوسف شهلی‌بر» از سوی دستگاه‌های امنیتی تهدید به بازداشت شده بود. او پس از کشته‌شدن یوسف بارها در سخنرانی‌ها و ویدئوهای منتشرشده، نهادهای نظامی و قضایی را به «بی‌عدالتی و مصون‌سازی عاملان قتل» متهم کرده و خواستار محاکمه نیروهای خاطی شده بود.

این دادخواه بلوچ تأکید کرده بود که عاملان قتل یوسف آزادانه در حال تردد هستند و هیچ رسیدگی قضایی عادلانه‌ای در این پرونده صورت نگرفته است.

با وجود گذشت چندین ساعت از بازداشت، تاکنون هیچ ‌یک از نهادهای امنیتی و قضایی مسئولیت دستگیری او را برعهده نگرفته‌اند. این سکوت موجب نگرانی شدید خانواده شده و بیم آن می‌رود که رضا شهلی‌بر به دلیل فعالیت‌های دادخواهانه خود قربانی «ناپدیدسازی قهری» شود.

یادآور می‌شود شامگاه ۶ اسفندماه ۱۴۰۳، در پی تیراندازی مستقیم نیروهای یگان تکاوری به یک خودروی سواری در منطقه «چاه‌جمال» ایرانشهر، «یوسف شهلی‌بر» کودک پنج‌ساله بلوچ جان باخت و مادر باردارش «مریم شهلی‌بر» نیز پس از جراحت شدید، جنین خود را از دست داد.

مقامات ابتدا تلاش کردند حادثه را به «مسلحین ناشناس» نسبت دهند، اما پس از فشار افکار عمومی و انتشار گزارش‌های مستقل، ناچار به تأیید نقش نیروهای نظامی شدند. دادستان زاهدان در ۱۲ اسفند ۱۴۰۳ از بازداشت ۹ نظامی خاطی خبر داد، اما این افراد پس از مدتی آزاد شدند و پرونده بی‌نتیجه ماند.