بی‌احترامی، تهدید و بی‌عدالتی؛ روایت دانشجویان دانشگاه آزاد چابهار از فشار و تبعیض ساختاری

به گزارش حال‌ وش / امروز شنبه ۱۰ خرداد‌ماه ۱۴۰۴، دانشجویان دانشگاه آزاد چابهار با ارسال گزارش‌هایی به حال‌ وش از رفتارهای تحقیرآمیز برخی اساتید، بی‌توجهی مسئولان دانشگاه و نبود حداقل امکانات آموزشی در این مرکز آموزش عالی گلایه کردند.

بر اساس این گزارش، تعدادی از اساتید این دانشگاه از جمله خانم «ز.ق» و اقای «ح.پ» با بدرفتاری، تهدید و برخوردهای غیرآکادمیک با دانشجویان مرتکب می‌شوند.

دانشجویان می‌گویند که در صورت هرگونه اعتراض به رفتار اساتید، با تهدید به مشروطی، گزارش به حراست، و پرونده‌سازی مواجه می‌شوند؛ اقدامی که به گفته آنان نوعی سرکوب سیستماتیک برای خاموش‌کردن صدای انتقاد است.

یکی از دانشجویان معترض می‌گوید: «با هزار بدبختی از محل کار مرخصی ساعتی می‌گیرم که سر کلاس حاضر باشم، اما استادی که طبق برنامه باید ساعت ۶ تا ۸ کلاس داشته باشد، بدون اطلاع می‌آید ساعت ۳ تا ۴ کلاس می‌گذارد و می‌رود، و وقتی به او اعتراض می‌کنم، می‌گوید مشکل خودت است.»

دانشجویان همچنین از نبود حداقل امکانات مانند آب‌سردکن، کولر، برنامه‌ریزی درسی منظم، و سیستم آموزشی پاسخ‌گو گلایه دارند. یکی دیگر از دانشجویان می‌گوید: «وقتی برای پیگیری مشکلات پیش رئیس دانشگاه رفتم، گفت همچین استادی را نمی‌شناسد، اما وعده پیگیری داد؛ وعده‌ای که هرگز عملی نشد.»

افزایش دو تا سه برابری شهریه‌ها، تداخل‌های درسی و عدم همکاری اساتید برای حل مشکلات آموزشی نیز از دیگر مسائل مطرح‌شده از سوی دانشجویان است. آن‌ها می‌گویند مدیران گروه نیز همکاری لازم را ندارند و مسئولیت‌پذیری در دانشگاه به پایین‌ترین حد ممکن رسیده است.

دانشجویان تأکید دارند که «کمترین حق دانشجو، احترام و رفتار شایسته است»، اما در دانشگاه آزاد چابهار نه‌تنها این حق نادیده گرفته شده، بلکه پاسخ مسئولان نیز عمدتاً سرد، بی‌تفاوت و گاه تحقیرآمیز است. یکی از دانشجویان خطاب به مسئولان می‌گوید: «من از روستا برای تحصیل آمده‌ام، نه برای تحقیر شدن.»

در حالی‌که دانشگاه‌های آزاد از دانشجویان شهریه‌های سنگین دریافت می‌کنند، دانشجویان انتظار دارند که حداقل در مقابل آن، کرامت، امکانات و نظم آموزشی دریافت کنند، نه بی‌نظمی، تهدید و بی‌احترامی.