
به گزارش حال وش/ امروز شنبه یکم دیماه ۱۴۰۳، شش خدمه یک لنج صیادی ایرانی، متشکل از شهروندان بلوچ اهل سیستان و بلوچستان، که یکم اردیبهشتماه سال جاری برای ماهیگیری به آبهای آزاد در نزدیکی کشور سومالی سفر کرده بودند، همچنان در بیخبری کامل بهسر میبرند. با گذشت بیش از هشت ماه، معادل ۲۴۵ روز، پیگیریهای مکرر خانوادههای این افراد از مقامات جمهوری اسلامی تاکنون بینتیجه مانده و هیچ پاسخی از سوی مسئولان ارائه نشده است.
هویت چهار شهروند از خدمه لنج، « عبدالقدوس سنجری » متولد ۱۷ آذر ۱۳۷۶، فرزند محمد ابراهیم متاهل و دارای دو فرزند، اهل و ساکن روستای دمپگ واقع در شهرستان دشتیاری، « ایوب سوپک » متولد ۱ فروردین ۱۳۵۵، فرزند گزی متاهل و دارای هفت فرزند، اهل و ساکن کلسگان واقع در شهرستان چابهار، « کریمبخش بلوچ » متولد ۱۰ خرداد ۱۳۴۶، فرزند مهیم متاهل و دارای سه فرزند اهل و ساکن کلسگان واقع در شهرستان چابهار و « عبدالجلیل بلوچ » متولد ۴ آبان ۱۳۷۴، فرزند شیرمحمد متاهل و ساکن چابهار توسط حال وش احراز شده است.
از هویت دو ملوان دیگر این لنج تا لحظه تنظیم این گزارش اطلاعی در دست نیست.
به گفته منابع حال وش: «این لنج ایرانی که متعلق به یک شهروند بلوچ اهل چابهار است، در تاریخ یکم اردیبهشتماه ۱۴۰۳ از بندر چابهار به مقصد آبهای بینالمللی و نزدیکی سواحل سومالی برای ماهیگیری حرکت کرده و تاکنون هیچ اطلاعی از سرنوشت شش خدمه آن در دست نیست. خانوادههای این خدمه بهشدت نگران سلامت و وضعیت عزیزان خود هستند.»
این منابع در ادامه افزودند: «خانوادههای این شهروندان بارها به ارگانهای مختلف حکومتی از جمله فرمانداری، دادگستری و مسئولان بندر بهشتی چابهار مراجعه کردهاند، اما تاکنون هیچ اقدامی از سوی این نهادها صورت نگرفته و پاسخی به این خانوادههای نگران داده نشده است.»
گفتنی است این اولینبار نیست که صیادان بلوچ در آبهای آزاد ناپدید میشوند پیشتر نیز یا توسط نیروهای نظامی کشورهای مختلف بازداشت یا توسط دزدان دریایی سومالی گروگان گرفته شدهاند، در سالهای گذشته بارها گزارشهایی از ربودهشدن و اسیرشدن صیادان بلوچ توسط دزدان دریایی سومالی منتشر شده است. برخی از این صیادان پس از پرداخت مبالغ هنگفت به گروگانگیران آزاد شدهاند و برخی دیگر همچنان در اسارت بهسر میبرند. علاوه بر این، صیادان بلوچ گاهی در مسیرهای بینالمللی توسط گاردهای ساحلی کشورهای همسایه بازداشت شدهاند. عدم وجود حمایت کافی از سوی مقامات جمهوری اسلامی و نبود سازوکار مشخص برای پیگیری وضعیت این صیادان، به نگرانیها و مشکلات خانوادههای آنها دامن زده است.