به گزارش حال وش/ صبح روز گذشته پنجشنبه ۲۲ آذرماه ۱۴۰۳، « عبدالشکور علیزهی » ، پدر « ابوبکر علیزهی » یکی از جانباختگان هشت مهر ۱۴۰۱،( جمعه خونین زاهدان)، دار فانی را وداع گفت و تا ساعاتی دیگر در مصلی مسجد مکی زاهدان پس از نماز جمعه تشییع و در قبرستان چشمه زیارت زاهدان به خاک سپرده خواهد شد.
عبدالشکور علیزهی که طی دو سال و نیم گذشته، در پی از دست دادن فرزندش در جریان جنایتهای جمعه خونین زاهدان با رنج و اندوهی عمیق زندگی میکرد، روز گذشته پنجشنبه پس از حدودا دو سال بیماری در بستر جان خود را از دست داد.
«ابوبکر علیزهی» متولد ۹ مهرماه ۱۳۷۵، در جریان سرکوب خونین نمازگزاران بیدفاع در زاهدان، یک روز پیش از تولد ۲۶ سالگیاش، بر اثر شلیک گلوله نیروهای جمهوری اسلامی جان خود را از دست داد. ابوبکر که در انتظار تولد نخستین فرزند خود بود، هرگز نتوانست او را ببیند. پسر او، عبدالماجد علیزهی، ۱۶۲ روز پس از شهادت پدرش، در ۲۰ اسفندماه ۱۴۰۱، به دنیا آمد.
«عبدالشکور علیزهی»، پدری صبور و شجاع، در کنار دیگر خانوادههای داغدار جمعههای خونین، برای دادخواهی خون فرزندش، بارها در کنار مولوی عبدالحمید و دیگر خانوادههای شهدا، خواستار قصاص عاملان و آمران این جنایات شد. او در این راه، رنجهای بسیاری را تحمل کرد و از حدودا دو سال پیش دچار بیماری شده و در بستر بود که در جلسات اخیر خانواده جانباختگان و مجروحین جمعه خونین توان حضور نداشت و همسر او مادر ابوبکر همچون قبل حضور یافته و خواهان قصاص عاملان و آمران جنایات روز هشت مهر بود.
مادر ابوبکر، در دیداری خانوادههای جانباختگان و مجروحین جمعههای خونین زاهدان و خاش با مولوی عبدالحمید در فروردین سال جاری در مسجد مکی، با بغض از اندوه و فشار زندگی بدون فرزندش گفته بود: «فلج شدم، از خودم بیزار میشوم وقتی فرزند خردسال پسرم عکس پدرش را نگاه میکند و بابا، بابا میکند. دوست دارم زنده بمانم و مجازات قاتلان فرزندانمان را ببینم. آنهایی که قلب ما را به درد آوردند، باید مجازات شوند.»
عبدالشکور علیزهی نیز آرزوی دیدن عدالت و مجازات قاتلان فرزندش را در دل داشت، اما در حالی چشم از دنیا فرو بست که این آرزو هنوز محقق نشده بود.