
به گزارش حال وش/ سحرگاه روز چهارشنبه ۷ آذرماه ۱۴۰۳، حکم اعدام دستکم یک زندانی بلوچ که پیشتر از بابت اتهام قتل در یک نزاع دستهجمعی به قصاص (اعدام) محکوم شده بود، به اجرا درآمد.
هویت این زندانی بلوچ، « رضا شیرزئی (نارویی) » ۲۴ ساله، فرزند جمعه، اهل زابل سیستان و بلوچستان و ساکن روستای تاتار علیا واقع در شهرستان رامیان استان گلستان، توسط حال وش احراز شده است.
به گفته منابع حال وش: «رضا در سال ۱۳۹۹ در یک مراسم عروسی با چند تن از دوستان نزدیکش دچار اختلاف و درگیری شده که منجر به یک نزاع دستهجمعی شده و دوست او مورد ضرب چاقو قرار گرفته و وی همراه با چند تن دیگر بازداشت شده که با آزاد شدن باقی متهمان، او محکوم به قصاص شده و با اعلان عدم رضایت خانواده مقتول، سحرگاه روز چهارشنبه در حالی که رضا بارها در جلسات دادگاه اظهار کرده بیگناه است و قتل را وی انجام نداده، حکم اعدام وی به اجرا درآمده است.»
منابع در ادامه افزودهاند: «شاهدان عینی که در پرونده بودهاند، در چند نوبت در مورد قاتل بودن رضا اعلام کردند که ایشان مرتکب قتل نشده است، اما خانواده مقتول با عدم پذیرش، مدعی قتل توسط او شدهاند.»
براساس گزارشات سازمانهای حقوق بشری، شهروندان بلوچ بالاترین میزان اعدام در ایران را به خود اختصاص دادهاند، در حالی که جمعیت این اقلیت تنها ۵ تا ۶ درصد از جمعیت کل کشور است. عمده اعدامشدگان بلوچ به اتهام مرتبط با مواد مخدر و از اقشار ضعیف جامعه هستند که مسئولیت تکفل خانوادههای پرجمعیت را برعهده دارند.