به گزارش حال وش/ شامگاه روز گذشته پنجشنبه ۱۲ مهر ماه ۱۴۰۳، زندانی محکوم به اعدام بلوچ با هویت «محمود دهمرده» که پیشتر در تاریخ ۶ شهریور ماه سال جاری حال وش از عدم رسیدگی پزشکی گزارشی از وی منتشر شده بود در سایه بیتوجهای مسئولین زندان بر اثر سکته قلبی جان خود را از دست داد.
«محمود دهمرده» ۴۱ ساله فرزند محمدنور متاهل و داراى پنج فرزند اهل زابل و ساکن زاهدان توسط حال وش احراز شده است.
به گفته منابع حال وش: «عصر روز گذشته محمود در بند یک زندان طاغذی زابل دچار حمله قلبی شده جان خود را از دست داده است و پس از آن به بیمارستان امیر المومنین شهر زابل منتقل شده و با تماسی به خانواده وی خبر مرگ وی را دادهاند.»
گفتنی است در گزارشی که در تاریخ ۶ شهریور ماه ۱۴۰۳، از وضعیت عدم رسیدگی پزشکی «محمود دهمرده» در حال وش منتشر شده علیرغم حال نامساعد این زندانى بلوچ محکوم به اعدام در زندان طاغذی زابل که از مدتهاست بخاطر بیمارى زمینه اى دیابت در حالی که پرونده پزشکى وى نیز موجود است و با فرو رفتگی قسمت کتف چپ، وضعیت جسمانى وى نامساعد بوده و علیرغم پیگیرى خانواده و بستگان براى اعزام وى جهت درمان و رسیدگی مناسب پزشکى به بیمارستانى خارج از مجموعه زندان از سوى مسئولین زندان مخالفت شده بود.
منابع حال وش در خصوص بازداشت وی گفته بودند: «محمود در تاریخ یکم دى ماه ١٣٩٩، به اتهام قتل توسط نیروهاى اداره آگاهى زاهدان بازداشت و تحت شکنجه هاى جسمى و روحى قرار گرفته و پس از شش ماه نگهدارى در بازداشتگاه اداره آگاهى این شهر به زندان طاغذی زابل انتقال داده شده است.»
منابع افزوده در ادامه از عدم رسیدگی پزشکی و پیگیری خانواده گفته بودند: «در جواب پیگیرىهاى خانواده محمود مسئولین گفتهاند “او زندانى محکوم به اعدام است که نهایتا اعدام میشود، چه نیاز به درمان دارد”، و با اعزام به مرخصى و یا اعزام به بیمارستان جهت مداوا او مخالفت کردهاند.
منابع حال وش در خصوص بازداشت محمود دهمرده گفتهاند: «نیروهاى اداره آگاهى زاهدان در یکم دى ماه ١٣٩٩، با یورش به منزل محمود، وی را بدون ارایه حکم به اتهام قتل بازداشت کردهاند و تحت شکنجه جسمانى شدید قرار داده و بارها توسط این نیروهاى بصورت چند ساعت مورد شکنجه قرار گرفته تا اینکه وى مجبور به اعتراف و قبول اتهام قتل شده و پس از حدودا شش ماه در بازداشگاه به زندان طاغذى زابل منتقل و در دادگاه کیفرى این شهر به اعدام (قصاص) محکوم شده و سال ۱۴۰۲، با قرار وثیقه میلیاردى جهت اعزام به مرخصی استعلاجی برای مداوا مخالفت شده است.»