با نزدیکتر شدن به انتخابات، جمهوری اسلامی تلاش میکند با استفاده از مهره های کلیدی خود همچون مصطفی محامی نماینده علی خامنه ای در سیستان و بلوچستان و با وعده ها و شعارهای همیشگی تحت عنوان همبستگی اقوام و مذاهب قصد دارد به هر نحوی که شده مردم بلوچ را به پای صندوقهای رأی بکشاند.
مردم سیستان و بلوچستان در طول تاریخ جمهوری اسلامی شاید بیشترین میزان مشارکت در انتخاباتهای مختلف را در سطح کشور داشته باشند. اما یکی از علت های این مشارکت گسترده این بوده که تصور میکردن از این طریق بتوانند مقداری از فشارها و تبعیضهای ظالمانه سیستماتیک کاهش یابد و به دولتمردان ثابت کنند که آنان با مشارکت خود دَین خود را نسبت به حاکمیت ادا کرده و اکنون نوبت حکومت است که به وعدههای خود عمل کند و به آنان نگاه شهروند درجه یک داشته باشد.
در انتخاباتهای گذشته نقش مولوی عبدالحمید با توجه به محبوبیت و جایگاه ویژه ایشان در میان جامعه اهل سنت ایران و خصوصا مردم سیستان و بلوچستان، وقتی او مردم را به حضور پای صندوقهای رأی دعوت میداد، باعث میشد که انتخابات پرشور و تنور آن داغ شود. به این خاطر میبینیم که با وجود تحریم گسترده چند انتخابات اخیر از سوی اپوزیسیون، اما باز هم میزان مشارکت مردم در سیستان و بلوچستان گستردهتر از سایر مناطق بوده است.
اما جنایت کشتار مردم در جمعه های خونین زاهدان و خاش نقطه عطفی در این زمینه بود و میتوان آن را به نوعی خودزنی حکومت نامید. حکومت میخواست با رقمزدن این کشتار به اهداف خود برسد و فکر میکرد خون بلوچ بیارزشتر است و این کشتار پیامدی برای او نخواهد داشت، اما با این جنایت برای همیشه صف مردم و علما و ریشسفیدان مردمی از حکومت جدا شد. مسئولان به خوبی میدانند که دیگر نمیتوانند برای کشاندن مردم پای صندوقهای رأی، روی مولوی عبدالحمید حساب باز کنند، زیرا وی با دیدن کشتار مردم و خونهای ریخته شده، مردم را به انتخاباتی که مهر تاییدی بر عملکرد نظام حاکم است و نتیجه آن سرکوب بیشتر مردم میشود، فرا نمیخواند و تنور انتخابات را هرگز داغ نخواهد کرد.
مصطفی محامی، نماینده علی خامنهای در سیستان و بلوچستان با توجه به نقشش در واقعه جمعه خونین زاهدان، با از دست دادن جایگاه خود به خوبی میداند که هیچ کسی از علما و ریشسفیدان مردمی حاضر به شرکت در جلسات حکومتی وی نیست، و حتی افراد معدودی که به دلایلی به جلسات وی میروند چهره خود را میپوشانند تا شناسایی نشده و مورد غضب و خشم مردم خود قرار نگیرند و یا عکسی که از جلسات منتشر میشود از پشتسر گرفته میشود. این خود گویای جایگاه نماینده ولی فقیه در میان مردم بلوچ است.
از آنجایی که حاکمیت از مولوی عبدالحمید قطع امید کرده است و میداند وی از مواضع اخیرش عقبنشینی نمیکند و مردم نیز از وی حرفشنوی دارند، در فکر این است که جایگاه او را تخریب کرده و توجه مردم را به طرف برخی ریشسفیدان و علما که میانه خوبی با حاکمیت دارند، جلب کند. به این منظور مصطفی محامی سفرهایی را به مناطق مختلف استان شروع کرده و با وعده های توخالی، سعی دارد چهره خود و حاکمیت را تطهیر کند و مولوی عبدالحمید را تخریب کند و کشتار جمعه خونین و عدم پاسخگویی مسئولان را نتیجه صحبتهای مولوی عبدالحمید معرفی کند.
وی چندی پیش در سخنرانی خود در گردهمایی ائمهجمعه و جماعات، مدیران و مدرسان مدارس دینی اهلسنت شهرستانهای سیستان و بلوچستان با اشاره به موضعگیریهای مولوی عبدالحمید گفت: «مردم حساب خود را از عدهای خاص جدا کردند و بنده تاسف میخورم که افرادی از جایگاه عالم دینی و مقام تعاملی خود را به جایگاه سیاسی و درگیریهای سیاسی کشاندند.»
ادعاهای مصطفی محامی در حالی مطرح میشود که پس از کشتار جمعه خونین مردم بلوچ صف خود را از عدهای خاص که خود شخص او و مسئولان حکومتی و برخی ریشسفیدان و علمای وابسته به حکومت هستند و از کسانی که با آمران و عاملان کشتار فرزندان آنها همکاسه هستند، جدا کردند و دلسوزان واقعی خود را بهتر شناخته اند.
مصطفی محامی با تحریک احساسات طایفهای در بعضی از شهرهایی که تعصب قومی بالاست سعی دارد با پیشنهاد به برخی سرطایفه ها برای برگزاری همایش های قومی تنور انتخابات را گرم کند و در بعضی دیگر مناطق سعی دارد علما را قانع کند که مردم را به پای صندوقهای رأی بیاورند، اما در شرایط فعلی عموم مردم بر این باورند که این ترفندها دیگر جوابگوی مطالبات آنان نیست و نظامِ حاکم مشروعیت خود را پیش مردمی که از یکسال پیش تاکنون بخاطر مطالبات به حق شان سرکوب شده اند از دست داده است. و حتی اگر عالم و یا ریشسفیدی که بخواهد مردم را تشویق به شرکت در انتخابات کند وجهه خود را نیز از دست میدهد بطوری که شرکت در انتخابات را به مثابه آغشته کردن دست خود به خون قربانیان جمعههای خونین زاهدان و خاش میدانند.