راهحل مسأله فلسطین «توافق عادلانه» است/هر دو طرف در مسائل زنان و کودکان مرتکب کوتاهی شدند
حال وش/ مولوی عبدالحمید، امروز ۲۱ مهرماه ۱۴۰۲، در مراسم نماز جمعه زاهدان، با اشاره به درگیریها و اتفاقات اخیر بین فلسطین و اسرائیل، «توافق عادلانه و منصفانه» و «تشکیل حکومت مستقل فلسطین با پایتختی قدس» را بهترین راهحل برای حلوفصل این اختلاف هفتادوپنجساله دانستند.
«اکثر حامیان اسرائیل و فلسطین دنبال منافع خودشان هستند این اتفاقات همۀ دنیا را تکان داده است اخبار ها و احوال دلخراشی است که هر انسان آزاده و بیداری که بویی از انسانیت در او باشد با مشاهدۀ این صحنهها تکان میخورد.»
«هفتادوپنج سال است که بین فلسطین و اسرائیل اختلافاتی پیش آمده است و متاسفانه تاکنون این اختلافات حلوفصل نشده و طرفین تلاش دارند یکدیگر را نابود کنند. اگرچه تلاشهایی برای برقراری صلح صورت گرفته، اما به این دلیل که عدهای از قدرتهای بزرگ در حمایت از اسرائیل و تعدادی از دولتهای ضعیفتر هم در حمایت از فلسطینیها صفآرایی کردند، این تلاشها به نتیجه نرسیدند. اکثر کسانی که به حمایت از اسرائیل یا حمایت از فلسطینیها برخاستند دنبال منافع خودشان بودهاند در حالی که اگر این حمایتها و تلاشها برای خدا و در راستای اقدامات بشردوستانه و حلوفصل موضوع میبودند مسأله فلسطین چندین دهه طول نمیکشید و خیلی زودتر از این حل میشد.»
«برای ما انسانیت مطرح است. درست است که ما مسلمانیم، اما باید طرفدار حق و عدالت و انصاف باشیم. ما چشمبسته از کسی حمایت نمیکنیم. زیادهروی و کشتن زنان و کودکان از هر طرفی که باشد مورد تایید ما نیست. در شریعت اسلام و همچنین در قوانین بینالمللی جنگ از خودش قوانینی دارد. اگر مسلمان در جایی زیادهروی کند و قوانین اسلامی و بینالمللی جنگ را رعایت نکند و به افراد عمومی و زنان و کودکان تعرض کند ما از او حمایت نمیکنیم. مسلمان باید قوانین شریعت و قوانین جهانی را رعایت کند. طرف مقابل هم نباید از قوانین بینالمللی جنگ و عرف جهانی تجاوز کند. مسلمانان فلسطین حتی در مسائل جنگی و دفاعی نباید قوانین اسلام را نادیده بگیرند. همچنین دولت اسرائیل و یهودیانی که آنجا هستند نباید قوانین جنگی و عرف بینالملل را نادیده بگیرند. در جریان اخیر ابتدا هر دو طرف در مسائل زنان و کودکان مرتکب کوتاهی شدند،»
«این سخنان بنده نه در پاسخ کسیست و نه کسی از بنده خواسته است که این حرفها را بزنم؛ بلکه یکسری واقعیتها را بیان میکنم. شاید خیلی از مسلمانان هم از این سخنان راضی نباشند، ولی بنده میخواهم سخنی را که حق و منصفانه میدانم بزنم. یهودیان و فلسطینیها دو ملت هستند که حداقل هفتادوپنج سال است کنار هم زندگی میکنند. اگرچه هر دو ملت از یکدیگر ضربه خوردهاند و ضربهای که فلسطینیها خوردهاند بسیار سنگینتر بوده است، چون طرف مقابل دستش باز بوده و امکانات وسیعتری داشته است و مسلمانان را زده است. سخن بنده این است که این دو ملت تا کی میخواهند یکدیگر را بزنند. هفتادواندی سال است که با هم درگیر هستند؛ میخواهند تا چند سال دیگر با هم درگیر باشند؟! مسلمانان و یهودیان نباید به فکر فرزندان و نسلهای آینده خودشان باشند و با آرامش زندگی کنند؟! چرا اختلاف هفتادوپنج سالهای که در این سرزمین مقدس وجود دارد حلوفصل نمیشود؟ طرفین باید روی راهحل فکر کنند؛ باید از خیلی چیزها بگذرند تا بتوانند به یک حلوفصل منصفانه و عادلانه دست پیدا کنند. بهجای اینکه مسلمانان در فکر نابودی یهودیان و یهودیان در فکر نابودی و اخراج مسلمانان و تخریب شهرهای مسلمانان باشند باید کنار هم بنشینند و جهانیان نیز بهجای حمایتهای یکطرفه، کمک کنند تا مشکل مردم این سرزمین حلوفصل شود.»
«ما در اسلام داریم که رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم با سرسختترین دشمنانشان؛ یعنی مردم مکه نشستند و صلح کردند و این صلح سبب پیروزی شد، درحالی که مردم مکه آنحضرت صلیاللهعلیهوسلم و صحابه را از مکه اخراج کردند و با آنها جنگیدند. در موضوع فلسطین نیز باید به یک حلوفصل عادلانه و منصفانه برسیم.»
«شاید بسیاری با شنیدن این سخنان بر بنده بتازند و بگویند اسرائیل باید نابود بشود و اسرائیلیها از جایی دیگر آمدهاند و باید برگردند، اما واقعیت این است که نه مسلمانان میتوانند آنها را نابود یا بیرون کنند و نه اسرائیلیها میتوانند مسلمانان را نابود کنند و اگر میتوانستند تا حالا این کار را میکردند. لذا این شدنی نیست و چرا بر موضوعی که شدنی نیست پافشاری شود؟! باید با هم بنشینند و حلوفصل کنند و دو حکومت مستقل کنار هم باشند؛ این دیدگاه و نظریهای است که بنده مطرح میکنم.»
«بنده معتقدم همه باید منصفانه فکر کنند؛ هم مخالفین فلسطینیها و هم مخالفین اسرائیل باید منصفانه فکر کنند و انصاف در این است که موضوع هر دو طرف حلوفصل شود. بهترین راهی که اکثر جهانیان نیز بر آن اتفاقنظر دارند این است که دو حکومت و دولت مستقل تشکیل شود. حکومت فلسطین با مرکزیت شهر بیتالمقدس تشکیل شود، زیرا در این شهر قبلۀ اول مسلمانان بوده و برای جهان اسلام قداست خاصی دارد.»
«تمام صاحبنظران و کارشناسان خبره معتقدند تا زمانی که دو حکومت مستقل تشکیل نشود این دو ملت نمیتوانند این روند را تحمل کنند؛ تجربۀ هفتادواندی سال نیز همین را نشان داده است. لذا امیدواریم در آینده توافقی عادلانه صورت گیرد.خواستۀ ما از جامعه جهانی این است که جنگ و تخریب شهرها بهویژه تخریب غزه متوقف شود. جنگ فایدهای ندارد. هیچکسی دنبال نابودی دیگری نباشد، بلکه دوراندیشانه فکر کنند و در فکر زندگی خود و نسلهای آینده باشند.»
«زمینلرزۀ مهیبی در هرات و مناطق اطراف آن رخ داد. مردم عزیز هرات و اطراف که گرفتار زلزله شدهاند قابل ترحم هستند. روستاها و منازل مردم این منطقه که اکثرا گِلی هستند ویران شدهاند و قابل استفاده نیستند. بعضی از خانوادهها کاملا در این زلزله از بین رفتهاند و از بعضی خانوادهها فقط یک نفر زنده مانده است. زنان و کودکان بیشترین قربانیان این زلزله هستند. تلفات مالی زیادی نیز بر این مردم وارد شده است. لذا باید به این مردم رسیدگی شود.
زلزلهزدگان هرات از تمام ملتها و از جامعه جهانی و دولتها و از مؤسسههای خیریه انتظار کمک دارند و ساختن خانه و سرپناه مهمترین کمک به این زلزلهزدگان است. دولت اسلامی افغانستان به کمک زلزلهزدگان بشتابد و تلاش کند با همکاری مردم داخل و خارج از افغانستان برای این زلزلهزدگان خانههای مناسب بسازد.
بنده از عموم مردم میخواهم که به یاری زلزلهزدگان که رسیدگی به همنوع و کاری بسیار خداپسندانه و انساندوستانهای است بشتابند. علامه مولانا عبدالعزیز رحمهالله میفرمود کسی که به صاحبان درد و عزا و مصیبت رسیدگی کند خداوند متعال او را به مصیبت گرفتار نمیکند.»
«جامعه با اجبار و توسل به زور اصلاح نمیشود مردم باید برای عمل به دین قانع شوند در قرآن عظیمالشأن آمده است که «لا إکراه فی الدین قد تبین الرشد من الغی» یعنی در دین هیچ اجباری وجود ندارد و هدایت با دلایلش از گمراهی جدا شده است. لذا الله تعالی به رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم و صحابه دستور میدهد که شما حق ندارید کسی را به زور وادار به قبول دین کنید.»
«مسلمانان حق ندارند کسی را در قبول اصل دین مجبور کنند و در این راستا متوسل به زور بشوند، بلکه بهترین راه این است که بهجای اجبار و توسل به زور، از دعوت و ارشاد و راهنمایی و امربهمعروف و نهیازمنکر کار گرفته شود. کسی که نماز نمیخواند را دلسوزانه راهنمایی و نصحیت کنیم تا نماز بخواند. اگر کسی مرتکب گناهی میشود او را راهنمایی و ارشاد کنید؛ این راه اصلاح جامعه است.
تجربه ثابت کرده است که جامعه با توسل به زور و قدرت اصلاح نمیشود.»
«مردم باید برای عمل به دین قانع بشوند. اگر ما مردم را با تبلیغ و ارائه دلایل قانع کنیم بسیار بهتر از این است که جریمههای مالی سنگین وضع کنیم. ما در مورد جریمههای سنگینی که پیرامون موضوع «حجاب» وضع کردهاند قانع نیستیم که شریعت اسلام این جریمهها را قبول کند. لذا مسئولان بهجای توسل به زور و وضع قوانین و جریمههای سخت تدبیر دیگری بیندیشند تا کینه و عقده و دشمنی بهوجود نیاید. بهترین راه اجرای عدالت و انصاف و رفع تبعیض و حل مشکلات مردم است. حاکمیت و مسئولان باید به همین قوانینی که هست عمل کنند تا عمل به این قوانین برای مردم نیز آسانتر بشود.»
