حال وش خوش خبر بلوچستان
به گزارش حال وش/ امروز ۱۰ شهریورماه ۱۴۰۲، در حالی که تنها یک ماه از انتشار خبر مرگ یک قلاده شیر در باغ وحش پژوهشگاه زابل میگذرد، منابع آگاه از مرگ یک گونه دیگر در معرض انقراض در این باغ وحش خبر میدهند.
این بار مرگ یک نفر شتر دوکوهانه از گونه در حال انقراض در سایه سوء مدیریت و سهل انگاری مسئولین مجموعه باغ وحش زابل که مراقبت های لازم را انجام نداده اند همچون رویه همیشگی و عدم پاسخگویی در شفاف سازی این خبر سر پوش گذاشته اند.
پیشتر حال وش هشدار داده بود در صورت تداوم مدیریت ( م،ق) بر این مجموعه روند مرگ و میر حیوانات ادامهدار خواهد بود.
در سال ۱۳۹۹ دوستداران محیط زیست مطالبهای در خصوص بهبود وضعیت جایگاه نگهداری نادیا تنها خرس سیاه بلوچی این باغ وحش مطرح کردند، مدیر مجموعه در حالی که در پاسخ به سوال رسانه های محلی به دروغ خبر از بهبود شرایط نگهداری نادیا می داد، عامدانه و در لجاجت با این درخواست عمومی زمینه برای حذف صورت مسئله را فراهم کرد به نحوی که نادیا کشته و برای از بین بردن امکان کالبد شکافی و کشف علت مرگ، تلف شدن حیوان مخفی شد و ماهها بعد در سرکشی کارشناسان محیط زیست از این مجموعه فقدان این حیوان هویدا شد.
این بار نیز، به نظر می رسد انتشار خبر مرگ تنها شیر باغ وحش در تاریخ ۱۱ مردادماه ۱۴۰۲، توسط حال وش و فعالان محیط زیستی، به قیمت جان شتر دوکوهانه تمام شده است.
شتر دو کوهانه یکی از گونههای در خطر انقراض در ایران محسوب میشود که جمعیت محدودی از آن (تنها ۲۰۰ نفر) وجود دارد. مرگ حیوانی که به قدمت ایران مسافر همیشگی جاده ابریشم بوده و قدرت تحمل سختترین شرایط را داشته اتفاقی است نامیمون و عجیب که رقم زدن آن تنها از دستان بیکفایت مدیران این موسسه ساخته است.
سهل انگاری در حفظ و حراست از این گونه در معرض انقراض در حالی در یک مرکز علمی صورت گرفته که چند سالی هست سازمانهای جهانی نظیر سازمان خواروبار ملل متحد (فائو) با اختصاص منابع مالی پروژه ایی را جهت حفظ و احیای جمعیت این گونه در ایران دنبال می کند.
اشتباهات مهلک و مرگ آور برای حیوانات در پژوهشگاه زابل در حالی رخ میدهد که این موسسه عنوان پر تمطراق باغ وحش تحقیقاتی را بر مجموعه خود نهاد که در اذهان فعالان محیط زیستی به قتلگاه گونههای نادر شناخته میشود، اما با یک جستجوی ساده و پرس و جو از فعالین و پژوهشگران این عرصه در منطقه مشخص میگردد در ساختار این پژوهشگاه بی هویت، پژوهشکدهای با نام پژوهشکده دامهای خاص فعالیت دارد که عنوان یکی از گروههای این پژوهشکده گروه پژوهشی حیات وحش است و ظاهراً باغ وحش به اصطلاح تحقیقاتی ذیل نظر همین گروه فعالیت دارد.
تا اینجا همه چیز خیلی آکادمیک به نظر میرسد اما طنز تلخ ماجرا آنجاست که در این پژوهشکده تنها سه عضو هیئت علمی فعالیت دارند و در گروه حیات وحش نام هیچ متخصصی (اعم از مقیم یا غیر مقیم) به چشم نمیخورد.
بررسی در پایگاههای علمی هم نشان میدهد هیچ گزارش علمی با آدرس این گروه پژوهشی به ثبت نرسیده و تحقیقاتی بودن این باغ وحش سو استفاده از واژه ها است.
(م، ق ) که از ابتدای سال ۱۴۰۱ به عنوان معاون اداری و مالی پژوهشگاه زابل منصوب شده به دلیل اینکه بیش از ۸ ماه است که پژوهشکده دام های خاص این موسسه فاقد رئیس می باشد، عملا پژوهشکده مذکور را که باغ وحش نیز بخشی از زیرمجموعه آن است را مدیریت می کند.
به گفته منابع حال وش « در ماه های گذشته سو استفاده های مالی و مدیریتی گسترده ای از این موسسه با محوریت معاون اداری و مالی آن به دستگاه های نظارتی استانی و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ارسال شده که همچنان اقدامی صورت نگرفته است. به نظر می رسد در صورت عدم ورود نهادهای نظارتی به این ماجرا و مقابله به اقدامات غیر قانونی مدیر مذکور، کشتار حیوانات نادر این مجموعه ادامه داشته باشد.»
