حال وش خوش خبر بلوچستان
نگاهی به صفحه شطرنج انقلاب در بلوچستان / انقلابیون و حاکمیت در بلوچستان در چه مرحله ای هستند؟
بلوچستان به نسبت دیگر نقاط کشور و با توجه به سرکوب و زجری که مردم این استان از حاکمیت دیده اند اندکی دیر وارد پروسه انقلابشد.
اولین تجمعی که پس از قتل حکومتی مهسا امینی که منجر به خشونت ماموران شد در ۲۵ شهریور اعتراضات در همان روز درگذشتمهسا شکل گرفت، شوک و واکنش به قتل مهسا توسط ماموران حکومتی تا ۲۷ شهریور بسیاری از شهرهای کردستان، -جایی که مهسابه آنجا تعلق داشت- را شعله ور کرد. و پس از آن شهرهای بزرگ ایران یکی پس از دیگری دومینو وار به اعتراضات پیوستند و به یکبارهایران صحنه اعتراضاتی شد که راس حاکمیت و تمام المانهای آن را نشانه رفته بود.
حجم گستردگی اعتراضات و عمق و سطح مطالبات تا به حدی بود که این اعتراضات بسیار زود اسم انقلاب به خود گرفت. اما با اینوجود بلوچستان به جز از یک تجمع در چابهار برای اعتراض و درخواست جهت بازخواست کردن سرهنگ متجاوز به دختر بلوچ همچنانآرام بود تا ۱۴ روز بعد در جمعه ای که به شکل وحشتناکی خونین شد! بعد از آن بلوچستان به یکباره در صدر لیست جانباختگان قیامعلیه حکومت قرار گرفت و از همان روز تا به الان همچنان در صدر لیست اندوهناک جانباختگان و مجروحان انقلاب مردم ایران قرار دارد.
اما امروز پس از گذشت ۱۶ هفته که با وجود قتل عام حداقل پانصد تن از معترضان و بازداشت دستکم چند ده هزار نفر از آنان و ایجادجو خفقان بسیار شدید در کشور، آتش انقلاب به شکل گسترده ای همچنان در مرکز بلوچستان، زاهدان زبانه میکشد.
آرایش حکومت در صفحه انقلاب بلوچستان
تلاش آشکار است برای پایان دادن به جمعه های انقلابی زاهدان -به عنوان بزرگترین آتش انقلاب- که قلب مردم ایران را در زمستانسرد خفقان گرم نگاه داشته است.
با توجه به فکت های مختلفی همچون برکناری استاندار، بازداشت های فله ای معترضان و شکنجه آنان، ارسال تهدیدات مستقیم بهمولوی عبدالحمید و ارسال پیام رسمی به ایشان برای ریختن خون مردم با هدف متوقف کردن اعتراضات معترضین، تهدیدات صریح وبسیار تند برخی مقامات حکومتی بلندپایه علیه مجموعه مکی، نشان میدهد سپاه پاسداران با کنار زدن وزارت اطلاعات ابتکار عملامنیتی و اجرایی را در بلوچستان برای خواباندن اعتراضات به صورت کامل به دست گرفته است هر چند که نقش این دو نهاد امنیتی وهمکاری آنان با یکدیگر در سرکوب انقلابیون به خوبی آشکار شده است.
تفاوت تاکتیکی که مدیریت بحران وزارت اطلاعات با اطلاعات سپاه دارد آن است که وزارت اطلاعات تلاش میکند بحران بلوچستان رامرحله وار و با فرسایشی کردن، مدیریت بکند اما گویا حوصله اطلاعات سپاه به سر آمده است. و به همین دلیل حاکمیت را به صورت یکدست در سطح دولت و ارگانهای امنیتی-نظامی به صورت کامل به دست خود گرفته است. و از طریق مسئولان دانه درشت حکومت درتهران و بلوچستان سیگنالهای قوی برای برخورد گسترده با مولانا عبدالحمید و مجموعه مسجد مکی که کانون انقلاب مردم است ارسالمیکند.
وضعیت در قسمت انقلابیون چگونه است؟
۱.احتمالات غیر قابل پیش بینی اقدامات حکومت در بلوچستان؛ این نوع مدیریت بحرانی که سپاه پاسداران در بلوچستان در دست اجرادارد با در نظر گرفتن روحیات مردم بلوچ امری بسیار پر ریسک است و نمیتوان گفت نتیجه آن دقیقا آنچه که حکومت میخواهد خواهد شد. ممکن است از بطن این اقدامات عجولانه مسائلی خارج شود که قابل پیش بینی نباشد.
۲.آنگونه که میتوان مشاهده کرد وزارت اطلاعات به عنوان چشم و گوش و مغزی که ثابت کرده است برای حکومت بهتر از سازماناطلاعات سپاه انجام وظیفه میکند به حاشیه برده شده است. و این موضوع که نشانه یک اختلاف و رقابت بسیار شدید این دو نهاد موازیاست حکومت را در روزها و شاید هفته و ماه های آینده با مشکلات جدی در تصمیم گیری در بلوچستان روبرو خواهد کرد.
۳.به نظر میرسد حاکمیت با توجه به اقداماتی که برای سرکوب مردم انجام میدهد از نظر جمع بندی پذیرفته و حاضر است که هزینه هایامنیتی اقدامات خود را بپردازد و ظاهرا از این بابت مشکلی ندارد. اما چیزی که احتمالا به آن کمتر توجه کرده اند برآورد هزینه سنگینامنیتی است که ممکن است حاکمیت پرداخت بکند.
یکی از احتمالات غیر قابل پیش بینی اطلاعات سپاه که احتمال رخ دادن آن بسیار بالا است گسترده شدن جمعه های انقلابی بهشهرستانهای دیگر بلوچستان است. هرچند هیچ شهری در بلوچستان از نظر جمعیت و ساختار و موقعیت اجتماعی به اندازه زاهدانپتانسیل تداوم اعتراضات همچون زاهدان را ندارد اما به هر حال میتواند مانع از آن شود که پرچم قیام علیه حکومت در وسعت یک شهر ویا حتی شهرستان به زمین بیفتد.
این احتمال زمانی اهمیت دو چندانی پیدا میکند که با در نظر گرفتن ساختار امنیتی ضعیف و شکننده حاکمیت در بلوچستان ممکن استیکی از شهرهای استان پس از سرکوب مردم در نتیجه دفاع مشروع مردم و تلاش گروه های مسلح اپوزیسون بلوچ سقوط بکند.
آیا سناریو سقوط یک شهر ممکن است اتفاق بیفتد؟ برای پاسخ دادن به این سوال باید وضعیت امنیتی بلوچستان را سنجید.
حکومت در بلوچستان برای برقراری امنیت در این استان بحران آفرین بازوهای امنیتی مختلف و بعضا غیر متعارفی ایجاد کرده است کهظرفیت تبدیل شدن به دشمن را دارند.
حدود ده تا پانزده هزار بلوچ تحت عنوان طرح موسوم به “امنیت پایدار”بدون هیچ گزینش خاصی جذب نیروهای مسلح بسیج شده اند ایننیروهای در چندین نوبت ثابت کرده اند که در تقابل بین مردم و حاکمیت عناصر قابل اعتمادی برای حکومت نیستند.
هم اکنون در بلوچستان همکاری با حکومت در هر سطحی (چه امنیتی و چه اجتماعی و فرهنگی) یک تابو بسیار سنگین است و نتیجهاین وضعیت محرومیت حاکمیت از مخبرین محلی و حمایت قابل اتکا عناصر مردمی است. این وضعیت اما زمانی برای حکومت بغرنج ترمیشود که حکومت تهدیداتی که روز جمعه، از زبان محامی و لاریجانی علیه مردم و مجموعه مسجد مکی بیان شده اند را عملی بکند.
حکومت، استقلال طلبان بلوچ اهل پاکستان را به صورت گسترده ای در خاک ایران جا داده است و ظاهرا تفاهمات امنیتی با آنها قائمکرده است اما بدنه این گروه ها به شدت ملی گرا هستند و حکومت نمیتواند در شرایط بحرانی اعتمادی به آنها داشته باشد و ممکن استهمگام با قیام مسلحانه مردم یک چرخش سنگینی علیه حکومت داشته باشند.
آنگونه که معلوم است بدنه نیروی انتظامی و ارتش فعلا انگیزه قوی برای فداکاری برای حکومت ندارند. و از اینرو میتوان گفت امنیتحکومت در بلوچستان تا حدود بسیار زیادی بر روی هوا بنیان نهاده شده است. و عاقلانه به نظر نمیرسد که بر این امنیت شکننده برایبازی هایی با آینده نامعلوم حساب زیادی باز کرد.
