حداقل هشت زندانی که در ندامتگاه مرکزی تهران بزرگ نگهداری میشوند، در معرض خطر اجرای قریبالوقوع حکم قطع عضو قرار دارند.
به گزارش خبرگزاری حال وش/ فراخوان اقدام فوری عفو بین الملل؛ از ۱۸ خرداد ۱۴۰۱، مقامات دو بار سعی کردهاند که «هادی رستمی، مهدی شرفیان، مهدی شاهیوند، امیر شیرمرد، مرتضی جلیلی، ابراهیم رفیعی، یعقوب فاضلی کوشکی و یک مرد که هویتش روشن نیست را برای اجرای حکمشان به زندانی انتقال دهند که دارای یک دستگاه گیوتین است.»
بار اول در ۱۸ خرداد، مقامات زندان به این افراد گفتند که آنها را برای اجرای حکم به زندان اوین تهران یا زندان رجایی شهر در کرج منتقل خواهند کرد. این انتقال به دلایل نامعلومی به تعویق افتاد. بار دوم در ۲۱ خرداد، مقامات حداقل هفت مرد را از بند خود خارج کرده و برای اجرای احکامشان در زندانی دیگر سوار خودرو کردند، اما این انتقال در آخرین لحظه به تعویق افتاد و این افراد دوباره به سلولهای خود بازگردانده شدند.
به گفته منابع آگاه، در ۲۲ خرداد، زندانبانان هادی رستمی را که به اجرای حکم اعتراض داشت مورد ضربوشتم قرار داده و در این حین بینی او را شکستند و پس از آن او را از سلولش به مکان دیگری منتقل کرده و حاضر نشدهاند محل نگهداری او را به خانوادهاش اطلاع بدهند و بدین سان او را تحت ناپدیدسازی قهری قرار دادهاند.
فعالان حقوق بشر در ایران گزارش دادهاند که اخیرا یک دستگاه گیوتین به بهداری زندان اوین آورده شده که برای قطع چهار انگشت دست یک زندانی در ۱۰ خرداد ۱۴۰۱ مورد استفاده قرار گرفته است. قطع عضو به عنوان نوعی مجازات، مصداق شکنجه است و شکنجه یک جرم بینالمللی محسوب میشود.