به گزارش خبرگزاری حال وش/ به نقل از کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد درحالی سیزدهمین سال حبس خود را در تبعید در زندان سمنان سپری میکند که به بیماری کبد چرب مبتلا شده و در زندان سمنان از حداقل امکانات محروم است.
یک منبع مطلع به کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام گفت: «مریم اکبری قادر به تهیه مواد غذایی و غذای مورد نیاز برای حفظ حداقل سلامتش که پزشک تعیین کرده نیست. زیرا در زندان مرکزی سمنان هیچ نوع امکاناتی برای پخت غذا حتی برای بیمار وجود ندارد.»
این منبع گفت: «این زندانی سیاسی حدود یک سال است که مجبور به خوردن نان و پنیر است. چرا که نمی تواند غذای زندان را بخورد و این غذا سلامت او را به خطر انداخته است».
بر اساس این گزارش، با وجود پیگیری های فراوان خانواده این زندانی سیاسی، به این خانواده هیچ پاسخی برای انتقال مریم اکبری منفرد به زندان اوین داده نشده است. قوه قضاییه به پیگیری ها پاسخ نداده و هیچ یک از ارگانهای قضایی مسئولیت تبعید این زندانی سیاسی و علت تبعید را نمی پذیرند و پاسخگو نیستند.
مریم اکبری در سیزدهمین سال حبس بدون یک روز مرخصی بسر میبرد. به موجب قوانین قوه قضاییه وی می بایست پس از گذراندن ۱۳ سال زندان آزاد می شد. اما نه تنها او را آزاد نکردند. بلکه وی را بدون دلیل و بدون اعلام علت مشخص و پاسخگویی به زندان سمنان تبعید کردند.
مریم اکبری در تبعیدگاه خود در زندان سمنان، با زندانیان جرائم عادی و خشن هم بند است و این برخلاف اصل تفکیک جرائم است.
این زن زندانی سیاسی پس از ۱۲ سال زندان در اسفندماه ۹۹ به طور ناگهانی به زندان سمنان تبعید کردند.
طبق این گزارش، مریم اکبری منفرد در تاریخ ۱۰ دیماه ۱۳۸۸ و پس اعتراضات عاشورای سال ۸۸ در تهران بازداشت شد و در خردادماه سال بعد توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم گردید.
در این گزارش نیز آمده، دو برادر مریم اکبری منفرد در سالهای ۶۰ و ۶۳ به اتهام ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران، اعدام شدند. برادر کوچکتر و یک خواهرش نیز در تابستان سال ۶۷ در قتل عام زندانیان سیاسی اعدام شدند.